انسولین نوومیکس

انسولین نوومیکس (NovoMix) یک نوع داروی مهم و موثر است که در زمینه ی مدیریت سطح گلوکز خون و کنترل دیابت نوع 1 و نوع 2 به کار گرفته می‌شود. ماده ی فعال این انسولین اسپارت است که به روشی موسوم به فناوری دی ان ای نوترکیب توسط نوعی مخمر ساخته می‌شود. این انسولین ترکیبی از انسولین اسپارت سریع‌ الاثر و متوسط‌ الاثر است که این ترکیب منحصر به فرد موجب می‌شود این دارو توانایی تامین نیازهای فوری و طولانی مدت بدن به انسولین را به طور همزمان داشته باشد.

در واقع هدف از مصرف انسولین نوومیکس، فراهم کردن پاسخ سریع برای نیازهای انسولین در زمان غذا خوردن و همچنین پشتیبانی از نیازهای پایه ی بدن در طول روز است. انسولین و آنالوگ‌های آن توسط مکانیسم‌‎هایی به تحریک جذب گلوکز محیطی در بدن می‌پردازند و به این ترتیب، منجر به کاهش سطح گلوکز خون می‌شوند.

با استفاده ی منظم از این انسولین، می‌توان قند خون فرد دیابتی را در سطح مناسبی نگه داشت و از عوارض جدی دیابت جلوگیری کرد.

اشکال دارویی انسولین نوومیکس

انسولین نوومیکس برای تزریق زیرجلدی و به دو شکل ویال و قلم تزریقی آماده (FlexPen و FlexTouch) فقط با نسخه ی پزشک قابل تهیه است. همچنین این دارو به سه شکل در طیف‌های وسیعی از سوسپانسیون موجود است:
•  NovoMix 30 : سی درصد آسپارت محلول (سریع اثر) و هفتاد درصد انسولین با اثر متوسط
• NovoMix 50 :  پنجاه درصد انسولین محلول و پنجاه درصد پروتامین
• NovoMix 70 : هفتاد درصد آسپارت و سی درصد پروتامین

مصرف انسولین نوومیکس

نوومیکس به دو شکل محلول و متبلور با زمان‌های اثرگذاری متفاوتی وجود دارد که اثرگذاری انسولین محلول بسیار سریع‌تر از نوع متبلور آن انجام می‌گیرد.

برای کنترل بهتر قند خون، نوومیکس طبق دستور پزشک معمولا یک یا دو بار در روز (به فاصله ی حداقل 10 تا 1 ساعت) اکثرا قبل از وعده‌های غذایی و در صورت لزوم بعد از آن تجویز می‌شود تا از افزایش ناگهانی قند خون بعد از مصرف غذا جلوگیری کند. دوز شروع نوومیکس برای بیماران دیابتی بسته به عواملی نظیر نوع دیابت، رژیم غذایی، فعالیت بدنی و… تعیین و تجویز می‌شود.

روش تزریق نوومیکس

تزریق NovoMix می‌تواند در نواحی مختلفی از بدن مانند زیر پوست دیواره شکم، ران، عضلۀ دلتوئید (شانه) یا گلوتئال (باسن) صورت بگیرد. در هر بار تزریق، محل تزریق را تغییر دهید تا از مشکلات پوستی جلوگیری شود. قبل از تزریق، دربارۀ رنگ و یکنواختی آن، اطلاعات دارویی روی آن و سالم بودن ویال یا قلم انسولین اطمینان حاصل کنید.

بخش سریع الاثر انسولین معمولا بعد از 10 تا 20 دقیقه شروع به اثر کرده و به کنترل قند خون کمک می‌کند. این اثر تا 24 ساعت در بدن ماندگار است. دوزاژ مصرفی انسولین بر اساس نیازهای فردی و وضعیت پزشکی شما متفاوت است.

با پزشک خود در رابطه با دوره‌های درمان و دوزهای مورد نیاز مشورت کنید. هر روز دوز دارو را به دقت اندازه‌گیری کنید تا مصرف آن دقیقا مطابق دوز تجویزی توسط پزشک انجام بگیرد. بیماران بعد از آموزش مناسب می‌توانند نوومیکس را به خود تزریق کنند.

عوارض جانبی ناشی از مصرف انسولین نوومیکس

ممکن است بعد از مصرف این دارو، حس خواب آلودگی و خستگی به بیمار القا شود؛ بعد از تزریق، از انجام فعالیت‌هایی که به هوشیاری بالا نیاز دارند، پرهیز شود. احتمال بروز و رخداد عوارضی مانند آلرژی شدید، افزایش وزن، مقاومت به انسولین، ادم محیطی، تورم و قرمزی در محل تزریق، هیپوگلیسمی (افت قند خون) و آسیب‌های پوستی بعد از تزریق وجود دارند.

در صورت ماندگاری هرکدام از عوارض، سابقۀ واکنش آلرژیک به انسولین یا پدیدار شدن علائم هیپوگلیسمی (سرگیجه، ضعف، گرسنگی، سردرد) فورا پزشک معالج خود را در جریان بگذارید. احتمال تداخل دارویی نوومیکس با داروهای مصرفی دیگر وجود دارد. توصیه می‌شود قبل از تزریق انسولین، به برچسب روی آن دقت ویژه داشته باشید.

مصرف نوومیکس در بارداری و شیردهی

تا به امروز گزارشی در رابطه با مصرف انسولین نوومیکس و پیامدهای آن روی جنین و شیردهی صورت نگرفته است. اگرچه دیابت کنترل شده در مادران باردار احتمال بروز عواقب خطرناک مانند سقط خود به خودی جنین، مرده‌زایی، زایمان زودرس و کتواسیدوز دیابتی را نیز افزایش می‌دهد. انسولین نوومیکس به دلیل عبور نکردن از جفت و عدم تاثیر مستقیم آن روی جنین، درمانی ایمن در دوران بارداری با کنترل دیابت نوع 1، نوع 2 و دیابت بارداری محسوب می‌شود.

سخن آخر در رابطه با انسولین نوومیکس

استفاده ی صحیح از نوومیکس و تطابق دوز آن با نیازهای فردی، می‌تواند در بهبود کیفیت زندگی و پیشگیری از مشکلات و عوارض مرتبط با دیابت تاثیرگذار باشد. دقت و توجه در طریقه ی مصرف این دارو، مشورت با پزشک و کنترل مستمر قند خون در استفاده از این دارو کلیدی و مهم است.