موضوع مهم در مورد مراقبت از بیمار هایی که به هر دلیلی در بستر مانده اند

یعنی مراقبت از بیمار هایی که به هر دلیلی در بستر بیماری به سر می برند و از روی تخت یا از حالت درازکش نمی توانند در بیایند.

در بیمارانی که دچار CVA یا همان سکته مغزی شده اند، بیمارانی که به دلیل کهولت سن یا به دلیل ضایعه نخاعی، دچار آسیب به نخاع یا ستون مهره ها و یا بخاطر شکستگی استخوان های بزرگ ویا هر بیماری در بستر می ماند. و قادر به حرکت و ترک تخت یا بستر خودش نمی باشد. می‌تواند در خطر بروز زخم باشد.

در دسته‌ بندی جدید زخم ها و در درجه بندی زخم ها این بیماران از نظر درجه بندی زخم جز بیماران درجه صفر قرار دارند.

در مقاله دیگر میتوانیم درباره درجه بندی زخم ها صحبت کنیم که درجه یک، پوست و درجه دو تمامیت پوستی و درجه سه … اما بیمارانی که دچار زخم بستر می شوند درجه صفر تلقی می‌شود.

مراقبت از زخم

می خواهیم در مورد مراقبت از این بیمارها و جلوگیری از ایجاد زخم صحبت کنیم. اولین و مهمترین موردی که ما باید در این بیماران رعایت کنیم و به آن اهمیت دهیم. تغییر وضعیت یا change posision‌ (تغییر موقعیت مکانی) و یا چرخاندن بیمار که هر دو ساعت یکبار باید انجام شود.

با این کار ما کمک میکنیم به تقسیم فشار در بیمار به این صورت که دو ساعت بیمار به صورت طاق باز باید بخوابد. و دو ساعت به سمت چپ و دو ساعت به سمت راست حد الامکان باید این دو ساعت در هر طرف رعایت شود. مگر اینکه موانعی بر سر راه ما باشد یعنی شکستگی استخوان بزرگ یا chest tube روی یک سمت از بدن ما نصب شده باشد یا به هر دلیلی که امکان چرخیدن وجود نداشته باشد.

در هنگام چرخیدن و change position به طرف چپ یا راست نیاز به این نیست که به موازات تخت بشود. یعنی لازم نیست بیمار بطور کامل به سمت چپ یا راست بچرخد. صرف اینکه هر بیمار برای هر change position یعنی به سمت چپ یا راست فقط 45 درجه تغییر مکانی دهد.

برای اینکه بیمار بتواند در این حالت قرار گیرد،ما میتوانیم از بالشت یا پتو یا هر جسمی که پشت سر بیمار، پشت کتف های بیمار، پشت باسن بیمار و پشت زانوهای بیمار قرار بدیم تا بیمار در این حالت بماند‌.

نکته اینکه اگر بیمار را به قدری بچرخانیم که به حالت افقی دربیاید. فشار روی نقاطی مثل کرست ایلیاک یا سر تروکانتر انقدر زیاد می شود. که اون ناحیه مستعد به ایجاد زخم می‌شود.

بنابراین ما دو ساعت بیمار را طاق باز، دو ساعت به سمت چپ و دو ساعت به سمت راست بصورت 45 درجه‌ قرار می دهیم.

نکته بعدی اینکه هنگامی که ما بیمار را در حالت طاق باز قرار می دهیم باید از برداشتن فشار در ناحیه پاشنه پا ها با رعایت آفلودینگ مراقبت کنیم.

به چه صورت آفلودینگ کنیم

به این صورت که زیر ساق پا میتونیم بالش قرار دهیم تا پاشنه ها بالا قرار بگیرند و یا در پوزیشن های به سمت چپ و راست باید دقت کنیم که بین زانوها بالش قرار دهیم بین قوزک پاها بالشت قرار دهیم و یا از وسایل آفلودینگ استفاده کنیم که تقسیم فشار شود.

یکی از وسایل آفلودینگ مناسب،کفش آفلودینگ کامل پا است‌ که از قاعده انگشت ها شروع می‌شود تا زیر زانو و بعضاً تا بالای زانو قرار میگیرد که ما وقتی این کفش را استفاده میکنیم دیگر نگران قوزک پا و زانو و پاشنه نخواهیم بود.

نکته بعد در مورد استفاده از تشک مواج در مراقبت از بیمار هایی که در بستر هستند است‌.